Celem jesiennych poszukiwań szkodników pierwotnych sosny jest określenie zagrożenia drzewostanów sosnowych od szkodliwych owadów, których różne stadia rozwojowe zimują w ściole:

• strzygoni choinówki, poprocha cetyniaka i siwotka borowca - zimują poczwarki;
• barczatki sosnówki - zimuje gąsienica;
• osnui gwiaździstej - zimuje larwa bez oprzędu;
• boreczników - zimuje larwa w oprzędzie (kokonie).

W Nadleśnictwie Sieraków jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny prowadzi się corocznie w 170 stałych partiach kontrolnych. Jesienne poszukiwania prowadzi się późną jesienią, po pierwszych przymrozkach, ale przed nastaniem śniegów, w drzewostanach sosnowych w wieku powyżej 20 lat, co roku w tych samych miejscach - w tzw. stałych partiach kontrolnych, wyznaczonych w każdym nadleśnictwie w uzgodnieniu z właściwym miejscowo Zespołem Ochrony Lasu (ZOL).

W każdej partii kontrolnej przeszukuje się ściółkę na 10 powierzchniach próbnych o wymiarach 1,0 x 0,5 m. Połowę prób lokalizuje się przy samym pniu, a połowę w odległości 1,5 m od drzewa. Rozmieszczenie powierzchni próbnych w partii kontrolnej przedstawia schemat zamieszczony w obowiązującej Instrukcji ochrony lasu. Do wyznaczania powierzchni próbnych przydaje się drewniana rama.

Ściółkę należy przeszukiwać bardzo dokładnie, chociażby z powodu maskującego ubarwienia form zimujących owadów. Ma to szczególne znaczenie w przypadku młodych gąsienic barczatki sosnówki, których barwa owłosienia zlewa się z kolorem leśnej próchnicy, grzybni itp. Większość owadów znajduje się na granicy ściółki i gleby mineralnej. Głębiej do gleby mineralnej mogą schodzić larwy osnui gwiaździstej. Do przeszukiwania ściółki wykorzystuje się różne grabki, pazurki ogrodnicze itp. W poszukiwaniu kokonów boreczników przeszukuje się także szczeliny kory w dolnej części pnia.

Wszystkie owady znalezione na 10 powierzchniach próbnych w jednej partii kontrolnej zbiera się do jednego tekturowego pudełka. Pudełko opisuje się nazwą nadleśnictwa, leśnictwa, numerem oddziału leśnego i literą pododdziału oraz numerem stałej partii kontrolnej.

Na etapie prac kameralnych leśniczy przegląda pudełka, liczy owady i zapisuje ilości poszczególnych gatunków w specjalnym formularzu. Następnie przekazuje pudełka z owadami wraz z wypełnionym formularzem do nadleśnictwa. Tam specjalista zajmujący się ochroną lasu sprawdza zgodność zapisów w formularzu z zawartością pudełek. Dalej, materiał z jesiennych poszukiwań przesyłany jest do właściwego Zespołu Ochrony Lasu (ZOL).

Zespół Ochrony Lasu (ZOL) na podstawie wyników z jesiennych poszukiwań przygotowuje prognozę zagrożenia drzewostanów sosnowych od foliofagów (szkodników liściożernych) sosny - strzygoni choinówki, poprocha cetyniaka, barczatki sosnówki, osnui gwiaździstej, boreczników sosnowych - na rok następny.

Warto zaznaczyć, że na podstawie jesiennych poszukiwań nie określa się zagrożenia drzewostanów sosnowych od brudnicy mniszki. Zagrożenie od tego bardzo ważnego szkodnika prognozuje się latem na podstawie obserwacji samic motyli siedzących na pniach i składających jaja.

Jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny to obowiązkowe prace prognostyczne usankcjonowane zapisami Instrukcji ochrony lasu.